ترامپ، نوستالژی و لوک خوش شانس

I ترامپ، نوستالژی و لوک خوش‌شانس

رفتار این روزهای دولت‌مردانِ ما

و هوادارانِ ایشان در رسانه‌ها

که سعی میکنند

از چنگ و دندان نشان‌ دادن‌های «ترامپ» هم 

در جهت گسترش صلح و دوستی استفاده کنند

- و فی المثل در بهار انقلاب

شعار مرگ بر آمریکا را حذف کنند

یا احترام به پرچم آمریکا را بازگردانند و دیگر آتش‌اش نزنند

و بالاخره ابراز محبت و ارادت کنند به مردم آمریکا-

من را به یاد شخصیتی دوست‌داشتنی می‌اندازد

در کارتون «لوک خوش‌شانس»

همو که همه‌ی اتفاقاتِ بد را تعبیر مثبت می‌کرد

و هیچ توهین و تحقیری را به خود نمی‌گرفت

همیشه لبخند می‌زد و لذت می‌برد:

بوشوگ

#آمریکا #ترامپ

@Banizy2

http://l1l.ir/11rc

تقلیل خط به نقطه

I تقلیل خط به نقطه

I در نقد نامه‌ی جمعی از اساتید دانشگاه شریف به روحانی و ظریف

72 نفر از اساتید دانشگاه صنعتی شریف به آقایان روحانی و ظریف نامه نوشته‌اند و از ایشان خواسته‌اند که در برابر اقدام جنجالی ترامپ در منع ورود اتباع ایرانی به آمریکا، ابتکار به خرج دهند و برعکس، برای اتباع آمریکا «ویزای فرودگاهی» صادر کنند تا بیایند و ایران باثبات و صلح‌جو را ببینند و به اصطلاح پاتکی باشد برای تبلیغات منفی بر علیه ایران: http://l1l.ir/114m

نفسِ موضع‌گیری این اساتید محترم در مورد تحولات روز کشور کم‌نظیر و قابل تقدیر است؛ ان شاء الله این حضور ادامه داشته باشد و منحصر در ماجرای ویزا نماند که در غیر اینصورت از آن نه "موضع‌گیری مسئولانه"، که "پیگیری دغدغه‌ا‌ی صنفی" برداشت خواهد شد. 

اما بعد. ای کاش اساتید بزرگوار به ریشه‌ی اقدامات ترامپ ِدیوانه و سنت‌های به جامانده از اسلاف او توجه می‌کردند. مسئله‌ی ما با ترامپ فقط منع ورود به خاک آمریکا نیست- شاید این بهترین تصمیم او تا به این لحظه باشد!-؛ هم‌الان ترامپ مشغول نفرت‌پراکنی نسبت به مسلمانان است و تحریم‌های جدیدی بر علیه کشور ما اعمال کرده است. آیا این‌ها ارزش موضع‌گیری ندارد؟ و اصولا مسئله‌ی ما با ترامپ نیست؛ دولت آمریکا از بیش از یک دهه‌‌ی پیش، مشغول جنگ رودررو با مسلمانان و کشتار انسان‌های بی‌گناه است، و بوش و اوباما و ترامپ در این تصمیم مشترکند. آیا این‌ها ارزش موضع‌گیری ندارد؟ و مسائل بنیادی‌تری که به تعبیر امام راحل آمریکا را در جایگاه شیطان بزرگ نشانده است. تقلیل دادن دولت متخاصم و «شیطان بزرگ» به یک دلقکِ دیوانه که باید به او کم‌محلی کرد و جدی‌اش نگرفت اشتباه محاسباتی بزرگی است که تصمیمات اشتباه را در پی خواهد داشت.

لیست اسامی امضاکنندگان نامه: http://l1l.ir/114n

#ترامپ #آمریکا #دانشگاه_شریف

@Banizy2

برخیزید، رهبر امد کنون در کنارتان

‍ I برخیزید، رهبر آمد کنون در کنارتان

اگر بخواهم در مجموعه‌ی سرودهای انقلابی انتخاب کنم بدون شک یکی از اولویت‌هایم سرود «برخیزید» است. در کنار شعر عالی و اجرای خوبش، فضا و صمیمیت‌اش هم در این انتخاب موثر است. احتمالاً شما هم فضای اجرا را دیده‌اید: بعد از ورود حضرت امام در روز 12 بهمن، وقتی ایشان به بهشت زهرا می‌روند در حضورشان این سرود را اجرا می‌کنند. امسال برای اولین بار پخش کامل مراسم ورود امام را-از فرودگاه تا بهشت زهرا- از سیما می‌دیدم، که این سرود هم جزو برنامه بود. قشنگ حس می‌داد؛ و حاج احمد آقا که کنار امام نشسته بودند گریه می‌کردند...

گوش کنید و لذت ببرید. 

برخیزید ای شهیدان راه خدا به مدت 3:16، 

شعر از حمید سبزواری:

http://snd1.tebyan.net/1386/11/20080130111632855.wma

برخیزید، برخیزید

برخیزید، برخیزید

برخیزید ای شهیدان راه خدا

ای کرده بهر احیای حق جان فدا

کز قطره قطره‌ی خون پاک شما

می‌روید تا ابد در وطن لاله‌ها

برخیزید، برخیزید

برخیزید، رهبر آمد کنون در کنارتان

تا سازد، غرقه در بوسه خاک مزارتان

تا گیرد، خون‌بهای شهیدان ز اهرمن

باز آمد، رهبر ما پی ِ یاری وطن

برخیزید، برخیزید

جاویدان، زندگی جوشد از خاک هر شهید

تا روید، لاله از تربت پاک هر شهید

ای انسان، چون شهادت سر آغاز زندگیست

مرگ سرخ، رمز آزادی و راز زندگیست

برخیزید، برخیزید

برخیزید، ای شهیدان راه خدا

ای کرده، بهر احیای حق جان فدا

کز قطره، قطره‌ی خون پاک شما

می‌روید، تا ابد در وطن لاله‌ها

برخیزید، برخیزید

در عالم، مایه‌ی سرفرازی شهادت است

پیش ما، مرگ در راه ایمان سعادت است

هر کس او، در ره عدل و دین ره‌سپر شود

در این ره، گر دهد جان ز کف زنده‌تر شود

برخیزید، برخیزید

از دشتِ، کربلا هر زمان آید این پیام

در راه، عزت و افتخار و شرف قیام

تا انسان، تن رها سازد از بند بندگی

عاشورا، بر مجاهد دهد درس زندگی

برخیزید، برخیزید، برخیزید

برخیزــــــــــــــــید

سرودهای دیگری را هم می‌توانید از همین سایت تبیان بگیرید:

http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=59986

پی‌نوشت: به مناسبت بهار سی‌ و دوم، 22 بهمن 88

بر محیط‌خود اثر بگذارید و می توانید

‍ I بر محیط خود اثر بگذارید، و میتوانید

I فراخوانِ اثرگذاری، گسترش مخاطب و خروج از انفعال

در چند سال اخیر هرگاه میان فعالان جبهه‌ی فرهنگی انقلاب صحبت از مخاطب می‌شد، جمع‌بندی تقریبا مورد اتفاقی وجود داشت که: اولویت اول همان امت حزب الله هستند. به این معنا که اگر موضوع کار فرهنگی، ترویج ارزش‌های انقلاب و جلوگیری از بدل‌ها و انحراف‌هاست، اولویت آن است که معتقدان این مرام (مرام انقلاب) از خطرها حفظ شوند، دل‌ها قرص شود، و دانسته‌ها عمق و بصیرت‌ها افزایش بیابد. این اولویت‌بندی -که مستقیم یا باواسطه مستند به توصیه‌های رهبر انقلاب بود- در عمل رنگ انحصار به خود گرفته بود، و در واقع محصولات جبهه‌ی فرهنگی انقلاب "تنها" برای امت حزب الله تولید می‌شدند و البته خط همچنان همان است که بود. اما توصیه‌های چند ماه اخیر رهبر انقلاب به جوانان و فعالان فرهنگی حاکی از نوعی تغییر سیاست (و یا شاید تصحیح سوء برداشت) است. شاهد من برای این مدعا، سه دیدار و پیامی است که طی سه ماه اخیر متن آن‌ها منتشر شده است:

🔹 اول/ در 19 آبان 1395، رهبر انقلاب با مجموعه‌ی فرهنگی قرب بقیة الله سپاه (شامل موسسه‌ی اوج و شبکه‌ی افق و قرارگاه خاتم الاوصیاء) دیدار می‌کنند و طبق نقل غیررسمی منتشر شده می‌فرمایند: 

«افزایش مخاطب مهم است. فقط آن که به ما اعتقاد دارد، مخاطب نباشد. نباید مخاطب آشنا و انقلابی و حزب االهی را فقط جذب کرد بلکه باید به دنبال جذب مخاطب بیگانه (به تعبیر رایج یعنی همان قشر خاکستری و حتی قشر سیاه) باشید: گر آن بیگانه هم با ما نشیند آشنا خیزد» و در جای دیگر از همین دیدار دوباره تاکید می‌کنند که: «مخاطبان را افزایش دهید. مخاطبتان را هم فقط جوان انقلابی نگذارید.» و باز در فصل مربوط به فضای مجازی به ورود تهاجمی در این عرصه توصیه می‌فرمایند: «ورود تهاجمی لازم است و گرفتن میدان از دست دشمن. اثر گذار و تهاجمی باشید نه اثر پذیر.»

🔹 دوم/ در 24 آذر 1395، جمعی از نوجوانان به مناسبت جشن تکلیف به دیدار رهبر انقلاب می‌روند. در این دیدار ایشان نوجوانان را (دقت کنید! نوجوانان را!) به اثرگذاری بر محیط پیرامونی توصیه می‌کنند و می‌فرمایند: «در محیط مدرسه و در محیط خانه، به‌عنوان یک نوجوان شاداب، فعّال، کاری، مثبت، حضور خودتان را مؤثّر قرار بدهید. سعی کنید در اطرافیان خودتان اثر بگذارید؛ هم در مدرسه، هم در محیط خانه، هم در محیط بازی، روی همسالان و دیگران سعی کنید اثر بگذارید؛ میتوانید اثر بگذارید.»

🔹 سوم/ در 1 بهمن 1395، در پیامی به اتحادیه انجمن‌های اسلامی اروپا و پس از یادآوری سه مزیت دوران جوانی و دانشجویی و حضور در تشکیلات انجمن اسلامی، قاطعانه می‌نویسند: «حجّت بر شما تمام است. انتظار از شما عزیزان کاری بیش از خودسازی علمی و دینی و اخلاقی است؛ انتظار آن است که بر محیط پیرامونی خود اثر گذارید و بر رهروان راه خدا با گفتار و عمل خود بیفزائید. در نبرد نامتقارن جبهه‌ی کفر و استکبار با پرچم برافراشته‌ی اسلام ناب، این وظیفه‌ی همه‌ی ما است. هرکدام باید چشمه‌ی بابرکتی از معرفت درست اسلامی و صراط مستقیم الهی باشیم.»

اگر مجموع این قرائن را به عنوان "تغییر" یا "تصحیح" راهبرد فعالیت‌های فرهنگی و یا حتی "پیشرفت" اهداف بپذیریم، بازنگری در فعالیت‌های کنونی لازم می‌آید. از جمله مولفه‌هایی که بایستی مورد بازنگری و بازطراحی قرار گیرند می‌توان به این موارد اشاره کرد: 

1. نوع سازماندهی فعالیت‌های فرهنگی

2. زبان و ادبیاتِ محصولات

3. نظام مسائل و دغدغه‌هایی که به آن‌ها پرداخته می‌شود و اولویت‌بندی آن‌ها

4. بسترهای توزیع و انتشار 

از طرف دیگر برداشت انفعالی از این توصیه‌ها و در نتیجه فروگذاشتن اصول و عبور از خطوط قرمز، بدون تردید مهم‌ترین چالش روند جدید(افزایش مخاطبان) است.

#رسانه #مخاطب #نوجوانان #رهبری

@Banizy2

ایثار محبت می اورد

‍ I ایثار محبت می‌آورد

I در رثای‌ مردان آتش‌نشان

رحمت خدا بر آنان که

تن به آتش‌ می‌سپارند

و غبار روزمرگی‌ها و خودخواهی‌ها را

از فضای دودگرفته‌ی این شهر

کنار می‌زنند

تا باز

جذبه‌ی آسمان انسانیت

ما را ببرد.

#ایثار #نیاز_امروز_ما  #پلاسکو

@Banizy2

جهاد تا رفع استضعاف

‍ I جهاد، تا رفع استضعاف

I توجه به محرومین و مستضعفین و دو آسیبِ در کمین 

مدتی است که توجه به محرومین و مستضعفین جامعه و رسیدگی به مسئله‌ی آسیب‌های اجتماعی به لیست اولویت‌های حزب اللهی‌ها و نهادهای انقلابی کشور بازگشته است. این مهم که مرهون مطالبه‌ی مستقیم شخص رهبر انقلاب و البته مجاهدت‌های گروه‌های جهادی است، بدون شک از اهداف کانونی انقلاب اسلامی بوده است. بنابراین این رویکرد جدید را بایستی به فال نیک گرفت و آن را در واقع بازگشت به ریل انقلاب اسلامی دانست. مجموع فعالیت‌هایی که طی چند ماه گذشته در قالب خیریه‌ها و گروه‌های جهادی متکی بر مردم از یک‌سو و نهادهای انقلابی از قبیل سپاه و بسیج، کمیته‌ی امداد، ستاد اجرایی فرمان امام و آستان قدس رضوی از سوی دیگر صورت گرفته است در همین راستا قابل تفسیر است و جای سپاس و شکرگذاری دارد. اما زنهار که دو آسیب عمده در کمین این تحول مثبت است:

1⃣ چتراندازی نگاه سیاسی بر این وظیفه‌ی بنیادین | توجه به محرومین و مستضعفین جامعه از شعارهای محوری انقلاب اسلامی بوده و ماموریت اصلی (یا یکی از ماموریت‌های اصلی) نهادهای انقلابی است. در بُعد مردمی نیز توجه به هم‌نوعانِ نیازمند شرط انسانیت است و در نگاه اسلامی از جمله‌ی وظایف حتمی به شمار می‌رود. بنابراین لازم است انجام این وظایف واقعا از سر انجام وظیفه و مخلصانه صورت بگیرد، و نه به عنوان بهانه و ابزاری برای پیگیری اهدافِ دیگر. تفاوت اساسی تفکر انقلاب اسلامی با سایر مسلک‌هایی که در قالب‌های خیریه و حمایت‌های اجتماعی به قشر محروم و مستضعف می‌پردازند در این است که یکی مستضعفان را "ولی‌نعمت" خود می‌داند و دیگری به مثابه‌ی "عوارض زندگی مدرن" با آن‌ها برخورد می‌کند. تفکر انقلاب اسلامی برخلاف دیگرانی که در میان محرومین و مستضعفین به دنبال رای و کسب محبوبیت و یارگیری هستند، خدمت به ایشان را وظیفه‌ی خود می‌داند و بدون هیچ چشم‌داشتی به آن مبادرت می‌ورزد.

2⃣ هدف‌گذاری‌های سطحی و ابتر ماندن | توجه به محرومین و مستضعفین بایستی عمیق و با هدف ریشه‌کن کردن محرومیت و رفع استضعاف صورت بگیرد؛ وگرنه صرف "توجه" درد را دوا نمی‌کند. معنای عبارت "مستضعفین" نیز که با درایت حضرت امام به دایره‌ی لغات انقلاب اسلامی وارد شد، خود گویای ظلمی است که به این طبقه روا داشته شده و در واقع اینان را در ضعیف نگاه‌ داشته است. بنابراین همت همه‌ی کسانی که در این عرصه وارد شده‌اند بایستی بر توانمندسازی و رفع استضعاف باشد و نه تکیه بر کارهای مقطعی و مُسکِن (هرچند کارهای موقت هم در این وضعیت نابسامان غنیمت است). 

پرهیز از این دو آسیب، به خصوص برای رسانه‌های انقلابی که وارد این عرصه می‌شوند ضروری است. رسانه‌ها نیز اولا بایستی با اخلاص و به دور از نگاه‌های سیاسی به این عرصه قدم بگذارند، و ثانیا وظیفه‌ی خود را منحصر در انعکاس محرومیت‌ها و آسیب‌های اجتماعی ندانند و با اتصال به جریان‌های اجتماعی تا رفع مشکلات و بلکه رفع استضعاف از پای ننشینند.

#ایثار #رسانه 

@Banizy2

ایرباس جان! بلا به دور!

‍ I ایرباس جان! بلا به دور

آیا باید خندید؟

یا باید گریه کرد؟

به حال آن‌هایی که 

از دین 

طوافِ #ایرباس حول حرم ثامن الحج را می‌فهمند

و یا 

ولی‌نعمتان خود را 

احمق می‌پندارند

- و اصلا پوپولیست نیستند!-

جواب جای دیگر است:

إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ 

حَتَّىٰ یُغَیِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ

(رعد، 11)

پی‌نوشت: جگرگوشه‌شان، ایرباس عزیز را 

هفت‌بار دور حرم امام رضا علیه السلام طواف داده‌اند

برای رفع بلا لابد!

#ایرباس #احساس_ذلت #انتخابات

@Banizy2

به ایران کالا بفروشید ولی سرمایه گذاری نکنید

‍ I سفیر انگلیس: به ایران کالا بفروشید ولی سرمایه‌گذاری نکنید

I بازخوانی به مناسبت 26 دی ماه، سالروز فرار #محمدرضاشاه

سال 1974/1353 درآمدهای نفتی ایران رشد چشم‌گیری دارد و شاه که خود را در دروازه‌ی تمدن بزرگ می‌بیند و برنامه‌ی غربی‌سازی ایران را در سر می‌پروراند، پول‌های نفت‌آورده را در این راه خرج می‌کند و پروژه‌های بزرگی را کلید می‌زند. البته همچون همیشه نفت بلای جان می‌شود و با تورم ناشی از نقدینگی زیاد و بعد از آن کاهش درآمدهای نفتی برنامه‌ها به هم می‌خورد. در این اثنا نگاه دقیق آنتونی پارسونز (سفیر وقت انگلیس) را به اوضاع ایران و موقعیت شاه ببینید. او تماما در پی حفظ منافع انگلیس در ایران است و کار خود را دادن اطلاعات و مشاوره‌های موثق به دولت و بخش خصوصی کشورش می‌داند. توصیه‌ی او در پایان سال 1974/1353 به بخش مالی و تجار انگلستان را بخوانید:

🔹 «ایران یک کشور جهان سومی است و در هیچ یک از کشورهای جهان سوم تغییر ناگهانی حکومت بعید نیست. اگر شما می‌خواهید در این کشور تجارت کنید، باید این خطر را هم بپذیرید. بنابراین تا می‌توانید و هر جا که شده کالاهایتان را بفروشید و سرمایه‌گذاری نکنید، مگر آن‌که برای فروش کالاهایتان مجبور به انجام این کار باشید. اما اگر مجبور شدید به میزان حداقل ممکن سرمایه‌گذاری نمایید و صنایعی را انتخاب کنید که سود شما در صادرات مواد اولیه یا قطعات انگلیسی باشد [یعنی سراغ کارخانجاتی بروید که مواد اولیه، یا قطعات و لوازم آن از انگلستان وارد شود]، مانند کارخانجات مونتاژ، نه این‌که قطعات ایرانی باشد. با توجه به این پیش‌شرط‌ها و محدودیت‌ها، من بر این باورم که ایران یکی از بهترین بازارهایی است که شما می‌توانید در جهان سوم پیدا کنید، و البته یک معامله‌ی چرب و نرم و پرمنفعت بهتر از هر چیز دیگری است.»

(غرور و سقوط، خاطرات آنتونی پارسونز، صص 33-34)

به نظر نمی‌رسد نگاه انگلیسی‌ها و در کل غربی‌ها نسبت به سرمایه‌گذاری در ایران عوض شده باشد. حالا که دولت شدیدا به دنبال توسعه‌ی روابط تجاری -به خصوص با اروپا- است، باید این عبارات را مرور کنیم و به خاطر بسپاریم.

تاریخ یادداشت: 6 تیر 93

#اقتصاد_مقاومتی #تاریخ #پهلوی #ایرباس

@Banizy2

علی ، زیبر

‍I علی، زبیر

I و لکن الشیطان دخل منخریک

🔶

(بعد از ماجرای جمل)

چون حضرت امیر علیه السلام 

سر از تن جدا شده‌ی زبیر و شمشیرش را دیدند

فرمودند: آن شمشیر را به من دهید

پس شمشیر را گرفته، حرکتی داده و فرمودند:

«زبیر 

چه بسیار با این شمشیر 

همراه رسول الله 

صلی الله علیه و آله

جنگید

ولی اجل است و مرگِ بد»

پس به صورت زبیر نظاره کرده و فرمودند:

«همانا برای تو نزد رسول الله

صلی الله علیه و آله

همنشینی بود و قوم و خویشی

ولی شیطان در بینی تو وارد شد

و تو را به این روز انداخت»

{ترجمه‌ی آزاد}

🔶

فلما رأى رأس الزبیر و سیفه 

قال ناولنی السیف 

فناوله فهزه و قال 

سیف طالما قاتل به بین یدی رسول الله 

صلی الله علیه و آله

و لکن الحین و مصارع السوء 

ثم تفرس فی وجه الزبیر و قال:

لقد کان لک برسول الله 

صلی الله علیه و آله 

صحبة 

و منة قرابة 

و لکن الشیطان دخل منخریک 

فأوردک هذا المورد

شیخ مفید، الجمل، ص 390

#تاریخ #از_رنجی_که_میبریم

@Banizy2

پس‌خوانی و ماست‌مالی؛ دو آفتِ تاریخ‌نگاری شخصیت‌ها

به بهانه‌ی درگذشت مرد خاطره‌ها، هاشمی رفسنجانی

رسالت «تاریخ» ثبت ماوقع است برای عبرت آموختن و درس گرفتن دیگران. در این میان دو آفت پرتکرار وجود دارد که مانع از این کارکرد بی‌نظیر تاریخ می‌شود. بسیاری از شخصیت‌های تاریخی در طول حیات خود فراز و نشیب‌هایی دارند و در حوزه‌های مختلف نظری تغییراتی را تجربه می‌کنند. این فراز و نشیب‌ها نه تنها خالی از اشکال، که لازمه‌ی کمال و پیشرفت است؛ ان شا الله همه‌‌ی ما نقطه‌ی پایان را در اوج بگذاریم. آشنایی آیندگان با این سیر و شناخت نقاطِ حساس، چالش‌های زندگی بشری و نوع مواجهه‌ی شخصیت‌ها با این چالش‌ها بسیار حیاتی است و نیازی به توضیح ندارد. اما پس‌خوانی و ماست‌مالی تاریخی دو آفتی هستند که یکی با جعل و دیگری با سانسور، به کلی تاریخ را از کارکرد مورد نظر ساقط میکنند. 

1. پس‌خوانی، به‌ معنای بازنگری گذشته‌ی شخصیت‌ها با سنجه‌ی شرایط امروز است و کشف وقایع غیرواقعی(همان جعل) یا ارائه‌ی تفاسیر سست از ‌وقایع مرتبط با ایشان. طرفداران این رویکرد که زندگی شخصیت‌های تاریخی را تماما خطی می‌بینند،  تلاش می‌کنند تا از آن‌ها چهره‌ای همیشه رو به کمال و مثبت یا بر عکس شخصیتی سراسر تیره و مِن الازل منفی معرفی کنند. چرا؟ پاسخ ساده است؛ اینان توانایی هضم «تغییر» را ندارند. به‌ کرات دیده‌ایم که به اتکای موقعیت منفی شخصیتی در عصر حاضر، تمام گذشته‌ی او -سوابق مبارزاتی، برجستگی‌های علمی و شخصیتی،‌ و ‌حتی پیشینه‌ی خانوادگی- به رنگ سیاه تفسیر می‌شود و گاهی نبود‌ها بود می‌شوند و روایت‌های سست اعتبار می‌یابند. بسیاری از جستارها (و نه همه‌ی آن‌ها) برای شناسایی رگه‌های انحراف و بررسی لقمه‌ها و نطفه‌های شخصیت‌های عاقبت به شر تاریخ، برخاسته از این نوع نگاه خطی به تاریخ ِشخصیت‌هاست. در مورد شخصیت‌های عاقبت به خیر هم همین آفت پس‌خوانی تکرار می‌شود و به‌ جعل فضایل و‌ مکارم می‌انجامد و از آن‌ها چهره‌های آسمانی و دست‌نیافتی معرفی می‌کند. این رویکرد ناشیانه در صدد فرار از این حقیقت است که احتمال انحراف همیشه وجود دارد، همان‌گونه که راه توبه همیشه باز است؛ هیچ سابقه‌ای تضمین عاقبت به خیری نیست، همان‌گونه که هیچ پیشینه‌ای انسان را مسلوب الاختیار نمی‌کند. همیشه باید مراقب بود و تلاش کرد. بدترین پیامد این پس‌خوانی تاریخی و تاریخ‌نگاری جعلی، پیامی است که به آیندگان می‌دهد و آنان را از تلاش مستمر‌ و هوشیاری دائمی برای یافتن حقیقت‌ و‌ حراست از خود (تقوا) منصرف می‌کند. توان تحلیل و هضم نفاق را از جامعه می‌گیرد و این خبر قرآنی و امثال آن را که «االَّذِینَ آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا کُفْرًا» به‌‌ کلی بی‌معنا‌ می‌سازد. 

2. اما آفت دوم، ماست‌مالی تاریخی است. طرفداران این رویکرد نیز -به عنوان‌ مکمل رویکرد قبلی- درصدد سیاه‌نمایی یا سفیدنمایی تام هستند و در این مسیر از راهبرد سانسور استفاده می‌کنند. تلاش ‌می‌کنند تا فضایل و ویژگی‌های مثبت برخی شخصیت‌ها را مخفی کنند، و یا در وجه دیگر از انحرافات طبیعی زندگی برخی شخصیت‌ها چشم بپوشند‌‌ و به تعبیر دیگر آنها را ماست‌مالی کنند. این بار نیز دلایل ظاهرا خیرخواهانه‌ای ‌وجود دارد. در مورد استتار سیئات شخصیت‌های تاریخی گزاره‌هایی این چنین به کار می‌برند:  قضاوت در‌ مورد اشخاص‌کار‌ ما نیست، غیبت‌‌ گذشتگان جایز نیست، شاید ما هم در شرایط ایشان عملکرد بهتری‌ نداشتیم،‌‌ و ‌بدتر از‌ همه مشی پلورالیستی و علی‌السویه دانستن منطق‌ها‌ و تصمیم‌هاست که اصولا امکان ارزش‌گذاری و وجود «خوب» و «بد» را منکر می‌شود. در وجه دیگر نیز گروهی به پوشاندن فضائل و ویژگی‌های مثبت برخی شخصیت‌های عاقبت به شر همت می‌گمارند با استدلال‌هایی از این دست که مردم دچار سردرگمی خواهند شد که بالاخره این شخصیت خوب بود یا بد؟، و یا اینکه بدبینی نسبت به صاحبان فضائل رواج پیدا می‌کند... این بار نیز تلاش‌ها در جهت ساده‌سازی واقعیت‌های پیچیده‌ی زندگی بشری است، و این دلسوزی ساده‌لوحانه قطعا خدمتِ به مردم و نسل‌های آینده نیست. اتخاذ این رویکرد به‌ واقع تاریخ را از دو‌ کارکرد اصلی آن (درس گرفتن و عبرت آموزی‌‌) می‌اندازد. پیشینه‌ی این رویکرد را می‌توان در نگاه جماعتی از اهل سنت که به تقدیس کلی صحابه قائل هستند جستجو کرد و روایت جعلی «اذکروا ‌موتاکم بالخیر» (به استناد فرمایش حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه). بر این مبنا نه می‌توان از عظمت‌ جناب حرّ و توبه‌ی جناب زهیر درسی آموخت و نه از انحراف ابن سعد و طلحه‌‌ و زبیر. نه بازگشت شهید آوینی برای‌ ما معنادار خواهد بود و نه افول آقایان منتظری‌ و هاشمی.

ما در «واقعیت» زندگی می‌کنیم؛ پس برای درس آموختن و عبرت گرفتن به «تاریخ واقعی» نیاز داریم.