جهاد تا رفع استضعاف

‍ I جهاد، تا رفع استضعاف

I توجه به محرومین و مستضعفین و دو آسیبِ در کمین 

مدتی است که توجه به محرومین و مستضعفین جامعه و رسیدگی به مسئله‌ی آسیب‌های اجتماعی به لیست اولویت‌های حزب اللهی‌ها و نهادهای انقلابی کشور بازگشته است. این مهم که مرهون مطالبه‌ی مستقیم شخص رهبر انقلاب و البته مجاهدت‌های گروه‌های جهادی است، بدون شک از اهداف کانونی انقلاب اسلامی بوده است. بنابراین این رویکرد جدید را بایستی به فال نیک گرفت و آن را در واقع بازگشت به ریل انقلاب اسلامی دانست. مجموع فعالیت‌هایی که طی چند ماه گذشته در قالب خیریه‌ها و گروه‌های جهادی متکی بر مردم از یک‌سو و نهادهای انقلابی از قبیل سپاه و بسیج، کمیته‌ی امداد، ستاد اجرایی فرمان امام و آستان قدس رضوی از سوی دیگر صورت گرفته است در همین راستا قابل تفسیر است و جای سپاس و شکرگذاری دارد. اما زنهار که دو آسیب عمده در کمین این تحول مثبت است:

1⃣ چتراندازی نگاه سیاسی بر این وظیفه‌ی بنیادین | توجه به محرومین و مستضعفین جامعه از شعارهای محوری انقلاب اسلامی بوده و ماموریت اصلی (یا یکی از ماموریت‌های اصلی) نهادهای انقلابی است. در بُعد مردمی نیز توجه به هم‌نوعانِ نیازمند شرط انسانیت است و در نگاه اسلامی از جمله‌ی وظایف حتمی به شمار می‌رود. بنابراین لازم است انجام این وظایف واقعا از سر انجام وظیفه و مخلصانه صورت بگیرد، و نه به عنوان بهانه و ابزاری برای پیگیری اهدافِ دیگر. تفاوت اساسی تفکر انقلاب اسلامی با سایر مسلک‌هایی که در قالب‌های خیریه و حمایت‌های اجتماعی به قشر محروم و مستضعف می‌پردازند در این است که یکی مستضعفان را "ولی‌نعمت" خود می‌داند و دیگری به مثابه‌ی "عوارض زندگی مدرن" با آن‌ها برخورد می‌کند. تفکر انقلاب اسلامی برخلاف دیگرانی که در میان محرومین و مستضعفین به دنبال رای و کسب محبوبیت و یارگیری هستند، خدمت به ایشان را وظیفه‌ی خود می‌داند و بدون هیچ چشم‌داشتی به آن مبادرت می‌ورزد.

2⃣ هدف‌گذاری‌های سطحی و ابتر ماندن | توجه به محرومین و مستضعفین بایستی عمیق و با هدف ریشه‌کن کردن محرومیت و رفع استضعاف صورت بگیرد؛ وگرنه صرف "توجه" درد را دوا نمی‌کند. معنای عبارت "مستضعفین" نیز که با درایت حضرت امام به دایره‌ی لغات انقلاب اسلامی وارد شد، خود گویای ظلمی است که به این طبقه روا داشته شده و در واقع اینان را در ضعیف نگاه‌ داشته است. بنابراین همت همه‌ی کسانی که در این عرصه وارد شده‌اند بایستی بر توانمندسازی و رفع استضعاف باشد و نه تکیه بر کارهای مقطعی و مُسکِن (هرچند کارهای موقت هم در این وضعیت نابسامان غنیمت است). 

پرهیز از این دو آسیب، به خصوص برای رسانه‌های انقلابی که وارد این عرصه می‌شوند ضروری است. رسانه‌ها نیز اولا بایستی با اخلاص و به دور از نگاه‌های سیاسی به این عرصه قدم بگذارند، و ثانیا وظیفه‌ی خود را منحصر در انعکاس محرومیت‌ها و آسیب‌های اجتماعی ندانند و با اتصال به جریان‌های اجتماعی تا رفع مشکلات و بلکه رفع استضعاف از پای ننشینند.

#ایثار #رسانه 

@Banizy2