در وصف ابتلا به مکش زندگی
#زندگی در حالت عادی -یعنی خوب- به مثابه طی مسیر است:
انتخاب هدف،
برنامه‌ریزی،
غلبه بر چالش‌ها
و اهداف بعدی...
اما در این مسیر ایستگاه‌هایی ناپیدا وجود دارد که چون دستگاه مکش، #سیاه‌چاله یا امثال این‌ها همه‌چیز را قفل می‌کند:
برنامه‌ها به هم می‌ریزد،
دغدغه‌ها عوض می‌شود،
تحلیل‌ها لاجرم بازنگریسته می‌شوند و زمان،
#زمان می‌ایستد
-درست مثل سیاه‌چاله‌ها-
تلف می‌شود...
عمرت کوتاه می‌شود ولی پیش نمی‌روی
و تا از دست این مکشِ زندگی خلاص نشوی،
نمی‌توانی در مسیر قدم از قدم برداری!
مکشِ زندگی برای هر کسی بارها تکرار می‌شود و هر بار مقداری وقت می‌خورد:
یک روز،
یک هفته،
یک سال و
شاید چند سال و شاید تا آخر عمر.
ایستگاه‌های ناپیدای مسیر علی‌رغم هیجانی که به زندگی تزریق می‌کنند
-نیمه پر لیوان😊-
همه‌چیز را به‌هم می‌ریزند
و خاصه اگر مقاومت کنی اعصابت را خرد می‌کنند و خلاصه حالت را می‌گیرند!
ولی می‌توانی با دیدن نشانه‌های این مکش،
تسلیم باشی و همراهی کنی
تا بگذرد و بگذارد بروی.
دقیقا مثل وقتی که در دریا شنا می‌کنی و با موج‌های بزرگ مواجه می‌شوی:
نباید مقاومت مذبوحانه کنی!
باید خودت را رها کنی و اجازه بدهی موج بیاید و برود،
و اگر زرنگ باشی
می‌توانی بر دوش امواج سوار شوی
و برای لحظاتی افق‌های دورتر را تماشا کنی
و لذت ببری!
▫️ پی‌نوشت: این باشد توجیهی برای یک ماه تعطیلی کانال!
ان شاء الله ادامه خواهم داد.
#دلنوشته #زمان
@Banizy2
http://l1l.ir/43j3
