نظام ارجاع روحانیت

‎نظام ارجاع روحانیت

‎حلقه‌ی گمشده‌ی ارتباط روحانیت با مردم

‎(قسمت اول)‎

🔸 یکی از دو روش مدیریت نظام سلامت در کشورهای مختلف، روشی است که به عنوان #نظام_ارجاع شناخته می‌شود؛ اساس این روش بر این منطق استوار است که چینش خدمات بهداشتی و درمانی بایستی به صورت سلسله‌وار از سطح عمومی به سطح تخصصی صورت پذیرد و متقاضیان خدمات گام‌به‌گام و برحسب نیاز به سمت خدمات تخصصی‌تر ارجاع داده شوند. شروع حرکت در این سلسله همیشه از #پزشک_خانواده است و اوست که تشخیص می‌دهد، درمان اولیه را تجویز می‌کند و در صورت نیاز بیمار را به متخصصان امر ارجاع می‌دهد. این روش از سردرگمی‌ها، دوباره‌کاری‌ها (اقدامات تشخیصی و درمانی تکراری) و مراجعات غیرلازم به متخصصان مشهور جلوگیری می‌کند، و با محوریت دادن به #پزشک_خانواده حداکثر اطلاعات زمینه‌ای را که در سابقه‌ی بیمار، خانواده‌ی او، شرایط زندگی، تغذیه و ... جمع‌آوری می‌کند و در واقع دقت تشخیص را بالا می‌برد. البته در کشور ما از این روش استفاده نمی‌شود و وضعیت نظام سلامت به همین آشفتگی است که می‌بینیم!

🔹 #سازمان_روحانیت کشور ما نیز در حال حاضر از آشفتگی مشابهی رنج می‌برد. نگاهی بیندازید به تنوع ارتباطی مردم با روحانیت:

▫️ گروهی نیازهای دینی خود را به #سوالات_شرعی (احکام) تقلیل داده‌اند و با دفتر #مراجع تماس می‌گیرند و رفع نیاز می‌کنند.

▫️ گروهی به #هیئات_مذهبی (که اغلب مناسبتی برگزار می‌شوند) اکتفا کرده‌اند و این هیئات نیز غالبا فاقد روحانیت مستقر و ثابت هستند.

▫️گروه اندکی با #روحانیون_مساجد تماس می‌گیرند و متاسفانه مساجد نیز در بسیاری از موارد از حضور روحانی مستقر و ثابت بی‌بهره‌اند.

▫️ گروه دیگری به سخنرانان مشهور و برنامه‌های مذهبی تلویزیونی متمسک شده‌اند و مطالب ایشان را دورادور و یک‌طرفه دنبال می‌کنند.

▫️ جماعت بسیار بسیار کمی هم هستند که به روحانی آشنایی اعتماد کرده‌اند و از او برنامه می‌گیرند و سوال می‌پرسند و ... 

▫️ و گروه بسیار بسیار زیادی هم هستند که با هیچ یک از سازوکارهای بالا ارتباطی ندارند و ارتباطشان با روحانیت در حد تماس‌های تلویزیونی یا خیابانی است.

این همه در حالی است که بیش از ۱۵۰ هزار نفر روحانی در کشور حضور دارند و اگر تنها دو-سوم از این تعداد در نقشی مشابه با پزشک خانواده، ارائه‌ی خدمات عمومی و اولیه به خانواده‌ها، محله‌ها یا شرکت‌ها و موسسات را بر عهده بگیرند، یعنی به طور میانگین هر ۸۰۰ نفر با یک روحانی به صورت دائم در ارتباطند. البته این سرانه‌ی تخمینی (۱ به ۸۰۰) اصلا مطلوب نیست، ولی وضع موجود با این عدد فرضی هم فاصله‌ی بسیار زیادی دارد و ما از #توزیع_نامتوازن روحانیت در کشور رنج زیادی می‌بریم؛ این عدم توازن هم از حیث جغرافیایی (تراکم بسیار زیاد در شهرهای مذهبی و خالی ماندن شهرهای دیگر و روستاها) و هم از حیث نوع اشتغالات روحانیت (خالی ماندن عرصه‌ی خدمات عمومی) قابل بررسی است.

اما منظور از خدمات عمومی و اولیه‌ی روحانیت چیست؟

(ادامه دارد...)

#روحانیت

@Banizy2

http://l1l.ir/29fa