در راه راست، از کمى روندگان نهراسید

أَیُّهَا اَلنَّاسُ! لاَ تَسْتَوْحِشُوا فِی طَرِیقِ اَلْهُدَى لِقِلَّةِ أَهْلِهِ، فَإِنَّ اَلنَّاسَ قَدِ اِجْتَمَعُوا عَلَى مَائِدَةٍ شِبَعُهَا قَصِیرٌ، وَ جُوعُهَا طَوِیلٌ.

أَیُّهَا اَلنَّاسُ! إِنَّمَا یَجْمَعُ اَلنَّاسَ اَلرِّضَا وَ اَلسُّخْطُ. وَ إِنَّمَا عَقَرَ نَاقَةَ ثَمُودَ رَجُلٌ وَاحِدٌ فَعَمَّهُمُ اَللَّهُ بِالْعَذَابِ لَمَّا عَمُّوهُ بِالرِّضَا، فَقَالَ سُبْحَانَهُ:«فَعَقَرُوها فَأَصْبَحُوا نادِمِینَ»، فَمَا کَانَ إِلاَّ أَنْ خَارَتْ أَرْضُهُمْ بِالْخَسْفَةِ خُوَارَ اَلسِّکَّةِ اَلْمُحْمَاةِ فِی اَلْأَرْضِ اَلْخَوَّارَةِ.

أَیُّهَا اَلنَّاسُ! مَنْ سَلَکَ اَلطَّرِیقَ اَلْوَاضِحَ وَرَدَ اَلْمَاءَ، وَ مَنْ خَالَفَ وَقَعَ فِی اَلتِّیهِ.

اى مردم! در راه راست، از کمى روندگان نهراسید، زیرا اکثریت مردم بر گرد سفره اى جمع شدند که سیرى آن کوتاه، و گرسنگى آن طولانى است.

اى مردم! همه افراد جامعه در خشنودى و خشم شریک مى باشند، چنانکه شتر ماده ثمود را یک نفر دست و پا برید، اما عذاب آن تمام قوم ثمود را گرفت، زیرا همگى آن را پسندیدند، خداوند سبحان مى فرماید: (ماده شتر را پى کردند و سرانجام پشیمان شدند.) سرزمین آنان چونان آهن گداخته اى که در زمین نرم فرو رود، فریادى زد و فرو ریخت.

اى مردم! آن کس که از راه آشکار برود به آب مى رسد، و هر کس از راه راست منحرف شود سرگردان مى ماند

.

خطبه‌ی 201 نهج البلاغه(صبحی صالح). متن اصلی از اینجا: + و ترجمه‌ی مرحوم دشتی از اینجا: +.